zostawić las vegas cały film

Plakat inspirowany filmem Zostawić Las Vegas (Leavig Las Vegas) w reżyserii Mike'a Figgisa. Drukowany na profesjonalnym, matowym papierze fotograficznym. Do wyboru rozmiar 29,7 x 42 cm (format A3), 42 x 59,4 cm (format A2) lub 21 x 29,7 cm (format A4). Gr Leaving Las Vegas was released in 1995, which was many moons ago. I can recall seeing the 10:00pm showing with two of my friends. We decided we wanted to go to the movies and out of the choices at the theater in question, we went to see Leaving Las Vegas. Komentarze do: Leaving Las Vegas - Zostawić Las Vegas - 1995 - trailer music. Przejmująca opowieść o dobrze zapowiadającym się hollywoodzkim scenarzyście Benie, który coraz bardziej pogrąża się w alkoholowym nałogu i depresji. Motorem napędowym akcji i siłą jest uczucie, jakie połączyło bohatera z przypadkowo spotkaną Movie Hunger Site: http://www.moviehunger.com/Like Us On FACEBOOK: http://on.fb.me/VI9Q6VFollow Us On TWITTER: http://bit.ly/122GFRc Zostawić Las Vegas do obejrzenia bez limitu! Siądź wygodnie w fotelu i oglądaj Zostawić Las Vegas CDA cały film! Obiecujący scenarzysta, Ben Sanderson, z powodu alkoholizmu traci żonę i pracę. Wyjeżdża do Las Vegas, by zapić się na śmierć. Musique Du Film Rencontre Du Troisieme Type. Home Książki Literatura piękna Zostawić Las Vegas Na podstawie opublikowanej w 1990 roku powieści amerykańskiego pisarza Johna O’Briena powstał dramat z Nicholasem Cage'em i Elisabeth Shue. Odtwórca głównej roli za rolę Bena Andersona odebrał Oscara, Złoty Glob oraz nagrodę dla najlepszego aktora na MFF w San Sebastian w 1995 roku. Za najlepszy scenariusz adaptowany Mike Figgis wyróżniony został nominacją do Oscara. Książka, na podstawie której wyreżyserowano film, od 11 stycznia jest w księgarniach. John O’Brien opowiada, po trosze własną, historię o upadku alkoholika. Ben – utalentowany hollywoodzki scenarzysta, któremu desperacka pogoń za alkoholem zabiera pracę – wyjeżdża do Las Vegas, gdzie bary otwarte są 24 godziny na dobę, a miłość można kupić na każdym rogu. Chce tam zapić się na śmierć. Przypadkiem poznaje jednak prostytutkę Serę, z którą zaczyna łączyć go silne uczucie. Powieść opisuje dramatyczne losy tej skazanej na niepowodzenie szczerej przyjaźni dwojga zagubionych i samotnych ludzi – dążącego do samozniszczenia alkoholika i kochającej go prostytutki. Oboje nie mają wiele do stracenia… Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni. Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie: • online • przelewem • kartą płatniczą • Blikiem • podczas odbioru W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę. papierowe ebook audiobook wszystkie formaty Sortuj: Książki autora Podobne książki Oceny Średnia ocen 6,6 / 10 66 ocen Twoja ocena 0 / 10 Cytaty Powiązane treści Elisabeth Shue wzięła głęboki oddech. Medialny szum wokół jej nowego filmu "Gracie", dramatu zrealizowanego poza wielkimi wytwórniami opartego na jej własnej młodości, gdy pasjonowała się piłką nożną, był we wczesnej fazie. Tymczasem ona najwidoczniej wciąż borykała się z tym, co nazywa "świętością" jej przeszłości i "szarpiącym nerwy" aspektem ich publicznego ujawniania. Elisabeth Shue w filmie "Gracie" Film, który wszedł na ekrany w USA, opowiada historię buńczucznej 15-letniej dziewczyny (granej przez Carly Schroeder), dorastającej w końcu lat 70. w New Jersey, w rodzinie z klasy średniej. Jest jedyną córką w rodzinie, w której jest jeszcze trzech synów i kiedy jej najstarszy brat umiera, by uzyskać aprobatę ojca wstępuje do chłopięcej drużyny piłkarskiej. Jest to - z niewielkimi poprawkami - historia Elisabeth. Zgodziła się uczestniczyć w tym projekcie i ujawnić swoje dzieciństwo dopiero po naleganiach jej średniego brata Andrew, który był współautorem scenariusza, a następnie jego współproducentem i zagrał jedną z głównych ról. Opowiedzenie jej historii miało głębokie reperkusje. Przede wszystkim film zainspirował Elisabeth do odnowienia jej sportowych upodobań i do zajęcia się - zawodowo - tenisem. Po miesiącach intensywnych ćwiczeń, ta 43-latka aspiruje do wciągnięcia jej na listę kwalifikacyjną jesienią tego roku. Ale równie ważny był wpływ, jaki film wywarł na jej rodzinę. Jej ojciec, James Shue, który był pierwowzorem dla postaci granej w filmie przez Dermota Mulroneya, bardzo wzruszył się podczas projekcji. Dla niego, aktor Jesse Lee Soffer ożywił ducha jego syna Williama, który miał zaledwie 26 lat, kiedy zmarł w 1988 w rezultacie obrażeń, jakich doznał po upadku z drzewa. Jej matka Anne Haras, po obejrzeniu filmu wygłosiła toast na cześć byłego męża - co było wyjątkowym wydarzeniem rodzinnym, bowiem ich rozwód sprzed wielu lat wciąż wywołuje gorycz. Dla Andrew, premiera "Gracie" to spełnienie zobowiązania uczczenia pamięci Williama i rodzinnej pasji do piłki nożnej. Nakłonił męża Elisabeth, twórcy filmów dokumentalnych i laureata Oscara, Davisa Guggenheima ("Niewygodna prawda") do podjęcia się reżyserii i wycisnął fundusze od Gatorade (producent napojów chłodzących - przyp. tłum.) w stanie New Jersey i jednego z funduszy inwestycyjnych. Jedną z najtrudniejszych przeszkód było nakłonienie Elizabeth do tego, by zagrała postać, której pierwowzorem była ich matka i zapewnienie jej, że film uhonoruje, a nie wykorzysta, jej dzieciństwo. W istocie Elisabeth - jak powiedział Guggenheim - przekonała się w pełni do projektu dopiero po kilku miesiącach od ukończenia pracy. Elizabeth spędziła większość swojego dzieciństwa w cieniu braci, tak więc wydawało się jej, a początkowo również Andrew’owi, niestosowne, aby przedstawiać te lata w filmie. W wieku od 9 do 13 lat Elisabeth była jedyną dziewczyną grającą w drużynie piłkarskiej złożonej wyłącznie z chłopców. Ale, podobnie jak Gracie w filmie, jej sportowe uzdolnienia i determinacja były właściwie niedostrzegane przez rodzinę. - Nie ma żadnego filmu ze mną, grającą w piłkę jako jedyna dziewczyna. Przez cztery lata, żadnego. Właściwie mogłabym ocenić, że to jest niewiarygodne... I czasami lubię to robić. Ale z drugiej strony, było to też uznanie, że nie było w tym nic niezwykłego. Grałam w piłkę nożną z moimi braćmi na podwórku przez całe moje życie - wyjaśnia Elisabeth. W odróżnieniu od dziewczyny w scenariuszu, która triumfuje nad stereotypami i współzawodniczy z chłopcami, Elisabeth odeszła z drużyny, kiedy weszła w okres dojrzewania i miała już grać w reprezentacji uczelni. Obawiała się, że jej styl bycia chłopczycy poróżni ją z rówieśnikami. Później żałowała tego kroku. "Gracie" pomógł jej odzyskać część dawnego zapału. Jeżeli film zainspiruje dziewczęta, aby walczyły o wyznaczone sobie cele, to, jak mówi Elizabeth, "warto było ujawnić moje życie". Foto: Onet Kadr z filmu "Gracie" Akcja "Gracie" toczy się w South Orange, w stanie New Jersey, gdzie dorastały dzieci rodziny Shue. Rodzina w filmie boryka się z problemami finansowymi, podobnie jak rodzina Shue. James Shue był publicznym obrońcą i kapitanem drużyny piłkarskiej w szkole średniej. Był dobrym trenerem swoich dzieci, stale je musztrując i powtarzając: "Możecie zrobić wszystko", co stało się mantrą w filmie. - Nasz tata nie był Wielkim Santinim (tytuł popularnego filmu z Robertem Duvallem - przyp. tłum), ale bez przerwy uprawialiśmy sport - mówi Elizabeth. - Cały dzień i każdego dnia. Jednak po rozwodzie ojciec nie pokazywał się zbyt często. Elisabeth pamięta, że ojca nie było na większości meczów z jej udziałem. Pieniędzy też nie było za dużo. Matka rozpoczęła pracę jako urzędniczka bankowa średniego szczebla i czwórka dzieci często musiała radzić sobie sama. William stał się podporą rodziny i pod wieloma względami zastępczym rodzicem. Był kapitanem drużyny piłkarskiej w szkole średniej i harcerzem. Kiedyś uratował pisklę jastrzębia i opiekował się nim, aż wyzdrowiało. Andrew mówi, że pamięta jak miał pięć lat i spał z nim w jednym łóżku, przestraszony po obejrzeniu "Czarnoksiężnika z krainy Oz". - On był naszym obrońcą, dobrą duszą - dodaje. W filmie jest wiele momentów uwieczniających Williama i dzieciństwo rodzeństwa Shue. Gracie wypuszcza pisklę jastrzębia do lasu, a Andrew pilnuje, aby harcerski mundur Williama wisiał na planie, w sypialni postaci granej przez Soffera, jako memento i talizman zarazem. - Sedno filmu polega na tym, że jego odejście zmieniło nasze życie i pod pewnymi względami było jednym z najbardziej gorzkich darów, jakie mogliśmy otrzymać - mówi Elisabeth. Elisabeth miała 24 lata, kiedy zginął William. Guggenheim pamięta, że spotkał ją rok później, kiedy wciąż jeszcze "była we mgle", przygnieciona utratą. - Nie sądzę, aby po czymś takim można było dalej żyć tak powierzchownie, jak dotychczas. Nie możesz podejść do życia, nie dostrzegając wspaniałej i zarazem przerażającej dwoistości zjawisk. Oznacza to, że ona, jako aktorka, mogła nagle nieporówanie pogłębić swoje role. W "Zostawić Las Vegas" widzisz kobietę, która doświadczyła bardzo wiele i nie bała się żyć w głębiach bardzo ciemnego świata i nagle znaleźć w nim jego piękno - mówi Guggenheim. Dzisiaj, jak mówi Elizabeth, tego rodzaju ambitne role nie zdarzają się jej tak często, jak by chciała. Otrzymała drugoplanowe role w "Mysterious Skin" z 2004 i thrillerze Roberta de Niro i Dakoty Fanning "Siła strachu" z 2005, ale nic porównywalnego z jej poruszającym serce portretem prostytutki Sery w "Zostawić Las Vegas". Mimo to Elisabeth mówi, że jest zadowolona - gra, kiedy uzna to za słuszne i wychowuje swoje dzieci: 9-letniego Milesa, 6-letnią Stellę i 11-miesięczną Agnes. Codziennie przez dwie godziny gra w tenisa z zawodowym graczem i pracuje nad swą grą z kilkoma trenerami. Jest zdeterminowana, ale nie żywi złudzeń. Śmieje się na pytanie o perspektywy kariery na kortach. - Moim celem nie jest wygranie Wimbledonu - mówi. Elisabeth wie, jak to brzmi i początkowo obawiała się, jak zostanie przyjęte. Ale, podobnie jak "Gracie", nie słucha tego, co mówią krytycy. Teraz po prostu znajduje zadowolenie w upartym dążeniu do celu. - Lubię drogę do doskonałości - mówi. - Lubię to, że wymaga to pracy, codziennej pracy. To poczucie spełnienia z osiągnięcia celu, z tego, że jesteś tak dobry, jak tylko możesz. I mobilizowanie siebie. To staje się metaforą tego, jak realizujesz się w innych dziedzinach życia. Niedawno ojciec Elisabeth odwiedził ją, aby obserwować jak gra w tenisa. To był ważny moment. Stanowił jakby powrót do dzieciństwa, kiedy tak potrzebowała jego uwagi i zamknięcia w sobie, jakie to spowodowało dziesiątki lat później, gdy wyszła na jaw, ukazana w filmie, bolesna prawda. Tym razem jednak, koniec był bardziej satysfakcjonujący. - Czułam się, jakby to sztuka naśladowała życie - opowiada Elizabeth. - To, żeby on obserwował moją grę było dla mnie tak ważne. Prawie tak, jak dla Gracie. To było naprawdę super. Jakby uzdrowiło tę część mojego życia. Po zastanowieniu się przez sekundę, dodaje: - Nie zmieniamy się tak bardzo, jak sądzimy. Zostawić Las VegasLeaving Las Vegas Gatunek dramat Rok produkcji 1995 Data premiery 12 kwietnia 1996 Kraj produkcji Stany Zjednoczone Język angielski Czas trwania 112 min Reżyseria Mike Figgis Scenariusz Mike Figgis, na podstawie John O’Brien Główne role Nicolas Cage, Elisabeth Shue Muzyka Mike Figgis Zdjęcia Declan Quinn Scenografia Waldemar Kalinowski Kostiumy Laura Goldsmith Montaż John Smith Produkcja Lila CazèsAnnie Stewart Wytwórnia Initial ProductionsLumière Pictures Dystrybucja United ArtistsIMP Cinema Budżet $ 4,000,000 Nagrody Oscar dla najlepszego aktora dla Nicolasa Cage’a Zostawić Las Vegas − filmowy dramat produkcji amerykańskiej z 1995 roku z Nicolasem Cage’em i Elisabeth Shue w rolach głównych, wyreżyserowany przez Mike’a Figgisa na podstawie na wpół autobiograficznej powieści Johna O’Briena o tym samym tytule. Film nakręcony został techniką super 16mm, która nie jest uznawana za najlepszą dla produkcji komercyjnych. Dwa tygodnie po rozpoczęciu produkcji filmu O’Brien popełnił samobójstwo. Rozważano wówczas przerwanie prac, ale zdecydowano się kontynuować. „Zostawić Las Vegas” przedstawia późne stadium alkoholizmu. Postać Nicolasa Cage’a w większości scen pije albo doświadcza symptomów odstawienia, np. delirium tremens. Fabuła[edytuj | edytuj kod] Ben Sanderson (Nicolas Cage) to uzależniony od alkoholu scenarzysta, który utracił wszystko z powodu swojego nałogu. Kiedy szef wyrzuca go z pracy, Sanderson sprzedaje cały swój majątek i jedzie do Las Vegas, aby tam popełnić samobójstwo, nadal mocno racząc się alkoholem. W mieście poznaje Serę (Elisabeth Shue) – prostytutkę. Rodzi się między nimi silne uczucie przyjaźni i wzajemnego zrozumienia. Jednakże ich znajomość jest z góry skazana na niepowodzenie. Sera i Ben zawierają między sobą umowę: on nie będzie krytykował jej zawodu, a ona nigdy nie poprosi go, żeby przestał pić. Niestety, po kilku dniach obydwoje stają się coraz bardziej sfrustrowani wzajemnym zachowaniem. W końcu, pewnej nocy, Sera zdenerwowana ciągłym piciem Bena, prosi go, by wreszcie zobaczył się z lekarzem. Ben, który wpada w furię, lecz jest zbyt pijany, żeby wyrazić swe uczucia, wychodzi z domu i idzie spać z inną prostytutką. Po tym zdarzeniu Sera wyrzuca Bena z domu i znów oddaje się prostytucji, aż zostaje zgwałcona i pobita przez trzech młodych brutalnych mężczyzn. Wkrótce odbiera telefon Bena, który leży na łożu śmierci. Sera idzie jeszcze raz zobaczyć Bena, który zamieniwszy z nią kilka słów – umiera. Obsada[edytuj | edytuj kod] Nicolas Cage – Ben Sanderson Elisabeth Shue – Sera Julian Sands – Yuri Richard Lewis – Peter Steven Weber – Marc Nussbaum Kim Adams – Sheila Emily Procter – Debbie Valeria Golino – Terri Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod] Nagrody: Oscar w roku 1996 w kategorii najlepszy aktor dla Nicolasa Cage’a. Złoty Glob (1996) w kategorii Najlepszy Aktor w Dramacie – Nicholas Cage. Nagroda dla najlepszego aktora dla Nicolasa Cage’a w 1995 na MFF-San Sebastián Nominacje: Oscar w kategorii Najlepsza Aktorka Pierwszoplanowa – Elisabeth Shue Oscar w kategorii Najlepszy Reżyser – Mike Figgis Oscar w kategorii Najlepszy Scenariusz Adaptowany – Mike Figgis Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod] Zostawić Las Vegas w bazie IMDb (ang.) Zostawić Las Vegas w bazie Filmweb Oficjalna strona filmu (ang.) Movie Tome (ang.) pde FilmLeaving Las Vegas19951 godz. 52 min. {"rate": {"id":"627","linkUrl":"/film/Zostawi%C4%87+Las+Vegas-1995-627","alt":"Zostawić Las Vegas","imgUrl":" w Las Vegas prostytutka Sera spotyka Bena Sandersona, który przyjeżdża do miasta hazardu z postanowieniem zapicia się na śmierć. Więcej Mniej {"tv":"/film/Zostawi%C4%87+Las+Vegas-1995-627/tv","cinema":"/film/Zostawi%C4%87+Las+Vegas-1995-627/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Scenarzysta z Los Angeles, który nie potrafi opanować skłonności do alkoholu, wędruje po knajpach i prosi przyjaciół o wsparcie finansowe. Następnego dnia szef wręcza mu wymówienie wraz z sowitym odszkodowaniem. Scenarzysta wyrusza do Las Vegas, gdzie bary otwarte są 24 godziny na się do roli Nicolas Cage filmował się w stanie upojenia alkoholowego, aby odwzorować swój sposób mówienia. Ponadto odwiedzał zaawansowanych alkoholików w Shue obcowała z prostytutkami i przeprowadzała wywiady ze striptizerkami w Las Vegas w ramach przygotowań do w kasynach są przymocowane do podłogi - tymczasem Ben przewraca jeden z nich. Powiem szczerze, że nie wiedziałem, czego się spodziewać po filmie Mike'a Figgisa, "Zostawić Las Vegas". Nagrody, które zdobył, sugerowały, że mam do czynienia z ciekawą i do tego dobrze zagraną historią. Po obejrzeniu filmu muszę jednak skonstatować, że oto zapoznałem się z brawurową historią upadku człowieka, która zapada w pamięć równie głęboko ... więcejzdaniem społeczności pomocna w: 87% Film zwyczajnie zassał mnie od pierwszej sekundy.. Dosłownie nie byłem w stanie się oderwać.. Tragizm sytuacji, tragizm bohaterów, miłości, muzyki, mistrzowskiego operowania kamerą, subtelnością dotyku, zmysłowością spojrzenia, pocałunku.. Kur wa brak mi słów! Do tego ... więcej Przy Gajosie w "Żółtym szaliku", Nicolas Cage jest jak Michał Wiśniewski przy Michaelu Jacksonie... To w mojej prywatnej hierarchii film numer 1. Najlepszy jaki widziałam! Dla mnie wszystko jest w nim idealne. Scenariusz, klimat, gra Cage i Shue, dialogi, zdjęcia, przesłanie. Oszałamia mnie każda scena. Każda. Nie jestem ekspertem żadnym, może znawcy się przyczepią. Dla mnie to perła. Jak ... więcej Nie oceniam nikogo, ale tutaj każdy jest neutralny i anonimowy. Te jego delirki , miał ktoś z was tak czasem? Albo podobnie? Ja przyznaję się bez bicia że przerabiałem podobne akcje, nie było to z taką siłą, bo takim nałogowcem nigdy nie byłem.. ale też sobie ... więcej Są takie filmy, które jak się je ogląda to odczuwa się wewnętrzny ból. Można je obejrzeć raz lub raz na jakiś czas, bo tak mocno uderzają w człowieka, że i tak się pamięta każda scenę nawet po kilku latach. Przykłady to: żółty szalik, plac Zbawiciela, requiem dla snu, lot nad kukulczym ... więcej Opis Ben (Nicolas Cage) to pozbawiony przyjaciół i perspektyw alkoholik. Opuszczony przez żonę z dnia na dzień coraz bardziej popada w nałóg. Po tym jak zostaje wyrzucony z pracy w jednym z Hollywoodzkich studiów, wyjeżdża do Las Vegas - jedynego miasta, gdzie nigdy nie zamyka się barów. Podczas jednej ze swych nocnych eskapad poznaje młodą prostytutkę, Sarę (Elisabeth Shue). Żyjąc z dnia na dzień, zakochują się w sobie, tym samym wzajemnie akceptując siebie takich, jakimi są na prawdę, do samego końca. Film Mike'a Figgisa otrzymał 4 nominacje do Nagród Akademii? oraz Złotych Globów. Nicolas Cage za swoją kreację, został uhonorowany statuetką Oscara? i Złotym Globem., Historia przyjaźni alkoholika i prostytutki, którzy przypadkowo wpadają na siebie na ulicach Las Vegas. On zamierza ze sobą skończyć, ona potrzebuje ciepła i zrozumienia. Ich znajomość przemienia się w miłość okupioną tragicznym finałem. Opowieść o ludzkiej niemocy wobec nałogu z oscarową kreacją Nicolasa Cage'a.

zostawić las vegas cały film